Hot in the City

Nu jullie in Nederland inmiddels ook weten wat hitte is, leek me dit het perfecte moment voor een nieuwe blog. Wellilcht een beetje mosterd na de maaltijd (want in Nederland blijft het natuurlijk nooit lang warm), maar ik dacht, laat ik als ervaringsdeskundige wat tips met jullie delen:
“Hoe overleef ik in een hittegolf?”

De eerste tip is meteen de belangrijkste: zoek de koelte op!
Ik heb het geluk in een kantoor te werken waar de airco goed functioneert (hoewel 25 graden binnen en 45 buiten toch wel een iets te groot verschil is naar mijn mening), maar mocht je dat niet hebben, dan kun je altijd naar de openbare gebouwen waar ze dat wel hebben.
Zo ben ik naar de boekenbeurs geweest in een grote sporthal waar de AC’s op volle toeren draaiden. Ik ken mezelf dus had niet te veel geld meegenomen omdat ik anders alles leegkoop natuurlijk, maar ik denk dat ik het met 4 boeken toch nog bescheiden heb gehouden. Bovendien had ik nog wat meer geld kunnen besparen als ik niet zo hebberig was geweest: in het eerste kraampje kocht ik 3 boeken voor 300 rupees en in het tweede kraampje lagen exact de zelfde 3 boeken voor “3 voor 100 rupees”. Helaas, helaas…
Een andere plek waar je de koelte op kan zoeken is (je raadt het nooit) de pinautomaat! Waar deze in Nederland in de muur zitten met een beveiligingscamera erboven staan de automaten hier in een hokje zo groot als het gemiddelde toilet bij ons en zit er een bewaker voor in plaats van een camera boven.
Ik ben gestart met een hobbyproject: analyseren hoe creatief men hier is met het creeren van werkgelegenheid. De camera-vervanger is er een, in praktisch ieder wat duurder restaurant zie je een ander voorbeeld: iedereen heeft zijn eigen bezigheden. Je kan dus geen vragen over het menu stellen aan de persoon die je eten serveert en je kan niet de rekening vragen aan de persoon die je tafel dekt. Aan het einde van de maaltijd ben je er meestal achter wie wat wel en niet mag en weet je dus ook wie de tip die je achterlaat in zijn borstzakje steekt.
MAAR (ik dwaal af) mijn punt was: deze pinautomaat-hokjes hebben wel allemaal een airco! Dus mocht je het heet hebben, ga even pinnen (of, zoals iemand laatst tegen mij zei: “ga nep-pinnen”). Tenmiste, als het hokje niet bezet is door de bewaker zelf die ook de koelte opzoekt.

Mocht er nergens een plek zijn waar de airco werkt (bijvoorbeeld ten gevolge van de tegenwoordig regelmatige stroomstoringen, ongetwijfeld veroorzaakt doordat iedereen tegelijk zijn AC aan heeft staan), dan kun je altijd nog afleiding zoeken.

Hier in Gujarat is de beste afleiding natuurlijk eten. Zo gefascineerd als wij Nederlanders zijn door het weer, zo bezeten zijn ze hier van eten.
Ik probeer me zo veel mogelijk aan de cultuur aan te passen, dus ik neem tegenwoordig kooklessen. Niet officieel, maar een vriend van me is een goede kok en in ruil voor het snijden van de tomaten en uien mag ik over zijn schouder meekijken naar wat hij allemaal in de pan gooit. Hij woont in een huis met 7 huisgenoten en aangezien zijn “kookbuddy” helemaal niet van koken houdt, vangen we ook nog twee vliegen in één klap omdat ik laatste verlos van zijn taken.
En natuurlijk doe ik ook mijn bijdrage met een appeltaart of cake zo nu en dan. Ik sta inmiddels bekend als de “Sue-chef”.

Andere lekkernijen kun je vooral ‘s avonds op straat vinden. Overdag zie je zelfs geen koe op straat maar ‘s avonds komt iedereen naar buiten wat tot gevolg heeft dat je zelfs om middernacht nog in de file staat. Populair zijn tegenwoordig de mango’s, maar ook het suikerrietsap dat vers voor je geperst wordt. Best verkocht zijn natuurlijk de ijsjes, waarvoor ik laatst twee nieuwe plekjes gevonden heb.
Eerste is bij mij om de hoek (!) en ik wist er niks van. Midden in een woonwijk heeft iemand een “winkel” (lees: gebouw met 8 enorme diepvrieskasten) waar zelfgemaakt schepijs wordt verkocht. In de tuin om de winkel heen is het ‘s avonds heerlijk vertoeven, maar je moet wel snel eten, anders eet je slagroom.
Ontdekking van het tweede plekje was het resultaat van een impulsactie. Om 11 uur s avonds kreeg ik een telefoontje “susanne heb je zin in gola?” en vijf minuten later waren we op weg naar waar mijn ontvoerder dacht gola te kunnen krijgen. Nog voordat we op de beoogde plaats waren aangekomen zag ik echter een uithangbord met “Firangi – Gola” en riep meteen om een halt. Een winkel die “buitenlander” heet is toch zeker de plaats waar ik mijn gola moet eten!
Verder zal ik je niet langer in spanning houden wat gola is. Het is soort van de Indiase versie van slushpuppie en het komt in twee vormen: zoals wij m kennen, of hij wordt om een stokje geperst, wat leidt tot een waterijsje. Ik koos voor de slushpuppie versie en net toen ik me stond af te vragen waarom mijn keuze twee keer zo duur was als het waterijsje kreeg ik mijn bestelling voorgeschoteld: “crushed ice” met het smaakje naar keuze en daarbovenop een bizarre variatie aan toppings: kokosnootschaafsel, rozijnen, vanillesiroop of zoiets (ik dacht eerst dat het mayonaise was, maar dat was het gelukkig niet) cashewnoten en nog wat andere dingen die ik of ben vergeten of niet kon thuisbrengen. Deze midnight snack was dus bijna een complete maaltijd. Maar heel lekker, dat wel.

Op naar de volgende tip: zorg dat je altijd water hebt. Al is de douche die je s avonds neemt bijna net zo heet als jijzelf, het is toch wel verfrissend (zeker als je daarna jezelf “afdroogt” onder de plafondventialtor. Ben blij dat ik deze uitvinding heb gedaan).
Iets anders in deze categorie dat ik aan kan bevelen is je klamboe een keertje uit gaan wassen in de badkuip. Zoals jullie misschien al op facebook hadden gelezen is “dust” hier een weerconditie dus als je ‘s nachts met je ramen open slaapt, zoals ik, heb je iedere ochtend een vers blik zand in je kamer liggen. Door deze omstandigheden was mijn ikea-klamboe inmiddels grijs in plaats van wit (met de nodige bruinrode vlekken waar ik de indringers iets te laat te pakken had gekregen) en vond ik dat het tijd was voor een schoonmaakbeurt. De wasmachine die ik hier heb (zo’n verticale ton) leek me toch iets te hardhandig dus ik besloot het handmatig te doen. Ik had er alleen niet bij nagedacht dat een klamboe in principe hetzelfde is als een uitvergrote versie van zo’n net-spons dus als je je ogen dichtkneep leek het wel winter in mijn badkamer… Psychologische verkoeling zullen we het maar noemen.
Maar. Zoals met zoveel dingen in India ben je nergens zeker van. Ook niet of je water hebt of niet.
Het probleem was dat de gemeente laatst aan het waternetwerk aan het werken was. Hoe het hier werkt is dat er ‘s morgens om 6 uur en ergens halverwege de dag voor een bepaalde tijd water geleverd wordt en dit wordt verzameld in een grote tank onder de grond van je huis. De rest van de dag wordt er geen water geleverd door de gemeente. Het water uit de ondergrondse tank wordt door de mensen zelf omhoog gepompt naar een tank op het dak, en dit geeft dan de benodigde waterdruk om de hele dag water te hebben. (En natuurlijk is het belachelijk om eenmalig 20 euro te betalen voor een automatische “stop met vullen” functie op deze pomp dus ik wordt ik iedere nacht wakker van de tank van de buren die overstroomt en het geluid van de mensen die in de buitenlucht slapen beneden en vloeken dat ze nat worden).
Een tijdje terug meldd de gemeente dus in de krant (ik citeer): “Vanwege werkzaamheden zal er donderdag en vrijdag geen water gevuld worden in de regio’s Noord, Zuid, Oost en Midden.” Oftewel, alleen West had dus water, waar ik jammergenoeg niet zit. Wat doe je dan? Een grote tankwagen bestellen die jouw ondergrondse tank handmatig komt vullen. Wederom: zo creeren we werkgelegenheid hier.

Dan de laatste tip: geniet van de regen, want ja, dat komt ooit voor, zo eens in de maand voor 30 minuten. Maar ALS…! Heerlijk. Het was midden in de nacht maar ik heb alles opengezet en ben voor het open raam gaan zitten. Mijn Nederlandse genen hebben toch regen nodig af en toe.

Gisteren is de moeson in Kerala (zuiden van India) begonnen en de komende weken zal hij langzaam naar het noorden klimmen… Tegen die tijd laat ik wel weten of die Nederlandse genen ook bestand zijn tegen een overdosis als dat.