Hello India
Door: Susanne
Blijf op de hoogte en volg Susanne
14 Oktober 2014 | India, Ahmedabad
Op een dakterras midden in de stad, omringd door de relatieve koelte van een paar bomen, het geluid van toeterend verkeer in de verte, de geur van verbrand afval in mijn neus en het uitzicht op een straathond duttend op het dak van een auto. Dingen die twee en een half jaar geleden zo normaal voor mij waren en waarvan ik verwacht had dat ik er weer aan zou moeten wennen, maar die precies hetzelfde aanvoelen – alsof ik hier al weer een hele tijd zit. Ik ben weer op mijn plek tussen al die geuren, kleuren en geluiden van India.
Sterker nog, ik duik dit keer zelfs nog dieper in het Indiase leven: ik begin iedere morgen met yogales. Niet mijn idee (uiteraard) maar ik word wel vrijwillig verplicht iedere dag om half 8 omringd door mijn net-zo-stijf-als-ikke collega’s de meest vreemde lichaamsposities aan te nemen. Daarnaast is onze instructeur naar mijn mening een beetje hypocriet, maar ik heb mezelf voorgenomen om de week af te ronden (dan zijn mijn collega’s terug naar Nederland en word de yogi afbesteld, of in ieder geval geen contract verlengd door mij). Los van het feit dat ik eerlijk toegeef gewoon te stijf te zijn voor dit soort dingen, ben ik er niet zo van gediend om te horen te krijgen “Madam, you have much fat on hips, you should do more workout” van een yogi die zelf zo rond is als een tonnetje (“that is only because I like to drink cold water, that is bad for digestion (vertering) and that is why I am a little fat”). Tel daarbij op dat ik rochelen en zo hard mogelijk uit je neus ademen zodat het snot bijna in je eigen schoot vliegt niet zo smakelijk vind (en ik de grootste moeite heb niet constant in de lach te schieten) en je begrijpt dat ik blij ben als het zaterdag is. Maargoed, vermakelijk is het wel en wie weet kan ik aan het einde van de week wel melden dat ik mijn been in mijn nek kan leggen, is dat toch weer mooi meegenomen. Ik zal jullie op de hoogte houden, mocht dit wonder zich voltrekken.
Maar even terug naar het begin.
Het avontuur begon zaterdagmiddag in Düsseldorf waar we met z’n vieren zo’n 20 kilo stroopwafels, drop, bier en kaas ingecheckt hebben en ik blij was dat mijn eigen grote weekendtas van 28 kilo niet open is gesprongen vanwege de inhoud die eigenlijk niet paste. Emirates verzorgde een voorspoedige vlucht die slechts voor een klein deel veronaangenaamd werd door mijn patent op krijsende baby’s in een straal van 5 vliegtuigstoelen om mijn zitplaats, dat blijkbaar nog niet verlopen was. (Op beide vluchten had ik het genoegen, maar bij de tweede vlucht was het misschien ook wel terecht, aangezien mijn “standby” stoel er een bij de nooduitgang bleek te zijn: met extra beenruimte, tot jaloezie van mijn collega’s. Laatste wensten mij dan ook toe “ik hoop dat er een krijsende baby naast je komt zitten” … en jawel hoor… karma noemen ze dat hier geloof ik).
De 3 uur durende tussenstop op Dubai kan ik alleen maar omschrijven als gezellig, aangezien twee collega’s door de stewardess op de eerst vlucht flink getrakteerd waren op rode wijn. ’s Morgens om 8 uur local time stonden we dan in Ahmedabad – met slechts 30 minuten slaap in ons lichaam – te wachten op een niet-aanwezige taxi. Deze bleek uiteindelijk toch wel aanwezig te zijn en na de chauffeur – 1,50m groot, 45 kilo zwaar – geholpen te hebben met onze bagage – ook 1,50m groot, en wel meer dan 45 kilo zwaar – kwamen we na een voorspoedig ritje aan in het centrum waar het kantoor/appartement op ons lag te wachten.
Na een powernap en onze eerst yogasessie zijn mijn collega’s gaan zwemmen in het meest luxe hotel van de stad en ben ik de shampoo en douchegel gaan kopen die niet meer in mijn bagage paste. Was ik nou maar meegegaan, dan had ik ook – net als mijn collega’s – de beroemde Shahrukh Khan ontmoet die in het hotel uit de lift kwam. (Enorm beroemde acteur, qua aanzien te vergelijken met een Leonardo di Caprio). ’s Avonds onszelf getrakteerd op een heerlijke Indiase maaltijd inclusief Lassi (het drankje, niet de hond) en tot slot een spoedoverleg voor de volgende dag, de eerste werkdag van een intensieve week.
Gisteren en vandaag heb ik mijn nieuwe Indiase collega’s ontmoet en ik moet zeggen dat ik een goede klik heb met iedereen. Ik heb er vol vertrouwen in dat mijn tweede keer in India minstens zo geweldig gaat worden als de eerste.
Sterker nog, ik duik dit keer zelfs nog dieper in het Indiase leven: ik begin iedere morgen met yogales. Niet mijn idee (uiteraard) maar ik word wel vrijwillig verplicht iedere dag om half 8 omringd door mijn net-zo-stijf-als-ikke collega’s de meest vreemde lichaamsposities aan te nemen. Daarnaast is onze instructeur naar mijn mening een beetje hypocriet, maar ik heb mezelf voorgenomen om de week af te ronden (dan zijn mijn collega’s terug naar Nederland en word de yogi afbesteld, of in ieder geval geen contract verlengd door mij). Los van het feit dat ik eerlijk toegeef gewoon te stijf te zijn voor dit soort dingen, ben ik er niet zo van gediend om te horen te krijgen “Madam, you have much fat on hips, you should do more workout” van een yogi die zelf zo rond is als een tonnetje (“that is only because I like to drink cold water, that is bad for digestion (vertering) and that is why I am a little fat”). Tel daarbij op dat ik rochelen en zo hard mogelijk uit je neus ademen zodat het snot bijna in je eigen schoot vliegt niet zo smakelijk vind (en ik de grootste moeite heb niet constant in de lach te schieten) en je begrijpt dat ik blij ben als het zaterdag is. Maargoed, vermakelijk is het wel en wie weet kan ik aan het einde van de week wel melden dat ik mijn been in mijn nek kan leggen, is dat toch weer mooi meegenomen. Ik zal jullie op de hoogte houden, mocht dit wonder zich voltrekken.
Maar even terug naar het begin.
Het avontuur begon zaterdagmiddag in Düsseldorf waar we met z’n vieren zo’n 20 kilo stroopwafels, drop, bier en kaas ingecheckt hebben en ik blij was dat mijn eigen grote weekendtas van 28 kilo niet open is gesprongen vanwege de inhoud die eigenlijk niet paste. Emirates verzorgde een voorspoedige vlucht die slechts voor een klein deel veronaangenaamd werd door mijn patent op krijsende baby’s in een straal van 5 vliegtuigstoelen om mijn zitplaats, dat blijkbaar nog niet verlopen was. (Op beide vluchten had ik het genoegen, maar bij de tweede vlucht was het misschien ook wel terecht, aangezien mijn “standby” stoel er een bij de nooduitgang bleek te zijn: met extra beenruimte, tot jaloezie van mijn collega’s. Laatste wensten mij dan ook toe “ik hoop dat er een krijsende baby naast je komt zitten” … en jawel hoor… karma noemen ze dat hier geloof ik).
De 3 uur durende tussenstop op Dubai kan ik alleen maar omschrijven als gezellig, aangezien twee collega’s door de stewardess op de eerst vlucht flink getrakteerd waren op rode wijn. ’s Morgens om 8 uur local time stonden we dan in Ahmedabad – met slechts 30 minuten slaap in ons lichaam – te wachten op een niet-aanwezige taxi. Deze bleek uiteindelijk toch wel aanwezig te zijn en na de chauffeur – 1,50m groot, 45 kilo zwaar – geholpen te hebben met onze bagage – ook 1,50m groot, en wel meer dan 45 kilo zwaar – kwamen we na een voorspoedig ritje aan in het centrum waar het kantoor/appartement op ons lag te wachten.
Na een powernap en onze eerst yogasessie zijn mijn collega’s gaan zwemmen in het meest luxe hotel van de stad en ben ik de shampoo en douchegel gaan kopen die niet meer in mijn bagage paste. Was ik nou maar meegegaan, dan had ik ook – net als mijn collega’s – de beroemde Shahrukh Khan ontmoet die in het hotel uit de lift kwam. (Enorm beroemde acteur, qua aanzien te vergelijken met een Leonardo di Caprio). ’s Avonds onszelf getrakteerd op een heerlijke Indiase maaltijd inclusief Lassi (het drankje, niet de hond) en tot slot een spoedoverleg voor de volgende dag, de eerste werkdag van een intensieve week.
Gisteren en vandaag heb ik mijn nieuwe Indiase collega’s ontmoet en ik moet zeggen dat ik een goede klik heb met iedereen. Ik heb er vol vertrouwen in dat mijn tweede keer in India minstens zo geweldig gaat worden als de eerste.
-
14 Oktober 2014 - 19:06
Sylvia:
Heey, wat leuk weer om je verhalen te lezen Suzanne.
Heel veel succes en plezier gewenst. Dat je weer een leuke tijd mag hebben met veel leuke verhalen zoals deze.
Groetjes Sylvia
-
14 Oktober 2014 - 19:13
Kim V:
Wat leuk om het eerste verslag weer te lezen! Fijn dat de reis goed ging en je alweer 'gewend' bent. :)
Ik zie je nog niet echt aan yoga doen, haha. En jij fat on your hips?? Volgens mij moet die yogi een brilletje.
Werk ze! -
14 Oktober 2014 - 19:15
Karlijn Claessens:
Namaste Susanne!
Wat geweldig om te horen dat je je er weer helemaal thuis voelt. Het is je trouwens gelukt om me hardop te laten lachen om je geniaal geschreven stuk tekst! :)
Ik wens je heel veel succes (vooral met de flexibele yogalessen). Geniet ervan!! Ik kijk nu alweer uit naar je volgende verhaal.
Groetjes en namskaar,
Karlijn -
14 Oktober 2014 - 19:21
Marian:
Hoi Susanne,
Fijn om te horen dat je goed aangekomen bent. En fijn dat het met je collega's al klikt.
Die yogalessen zouden ook niks voor mij zijn, hihi.
Voor hoe lang blijf je nu daar? Dat heb je vast gezegd maar weet het niet meer, sorry.
Have fun iig, en blijf schrijven op je blog, blijft leuk om te lezen.
Groetjes Marian -
14 Oktober 2014 - 19:23
Nicki:
Hee Susanne klinkt als 'thuiskomen' en dus een goed begin! Wie weet wat die yoga opbrengt ;) heel veelnplezier! Geniet van jouw avontuur! Xxxx Nicki -
14 Oktober 2014 - 19:41
Jolanda:
Wha, wat een verhaal nu al weer!
Je voelt je al weer helemaal thuis.. :)
Ik ben benieuwd hoe het je vergaat in India en ik blijf je zeker volgen.
Groetjes Jolanda. -
14 Oktober 2014 - 20:12
Joelle:
Fijn om te lezen dat je goed bent aangekomen en dat het als thuiskomen voelt!
Whaha jij en fat on your hips!
Ben benieuwd hoe lenig je bent aan het eind van de week ;-)
Verheug me al op je volgende verhaal.
Heel veel succes en plezier toegewenst! -
14 Oktober 2014 - 20:15
Esther:
Hee suus,
Wat heb je je eerste dagen toch weer leuk op papier weten te zetten! Blijf vooral leuke grappige verhalen schrijven. Heel veel succes!
X Esther -
14 Oktober 2014 - 21:13
Ruben:
Goed verhaal!
Veel plezier en succes komende periode.
X -
14 Oktober 2014 - 22:13
Lavita:
Gelukkig had je de stormparaplu niet nodig! ;) Ben heel blij dat je je alweer helemaal thuis voelt! En yoga, klinkt echt als iets voor jou haha! Succes met trainen van het 'fat on your hips (waar dan?!)', de slangenposes en je eerste werkweek! Kijk uit naar al je verhalen komende tijd! X -
14 Oktober 2014 - 23:51
Loes:
Toch bijzonder, zo ver weg en meteen weer helemaal thuis! En meteen een leuk verhaal. Ik blijf je volgen!
Ennuh, we verwachten het eerste weekend van september een vervanging van de standaard-ochtendgym... Al vind ik wel dat eerst je vetrolletjes moeten verdwijnen, anders kun je écht niet voor de groep verschijnen -
14 Oktober 2014 - 23:54
Loes:
Heeft mijn bericht niet helemaal opgeslagen volgens mij!
Je kunts zo dus écht niet voor de groep verschijnen, -
15 Oktober 2014 - 11:09
Danïelle:
Wat schrijf je toch leuk Susanne! Ga zeker je verhalen en avonturen weer volgen! Fijn dat je je weer meteen thuis voelt daar! Heel veel succes met je nieuwe job en je nieuwe leventje en vooral ook heel veel plezier! -
15 Oktober 2014 - 13:17
Sandra Martens:
HOi Hoi,
Fijn te horen dat je goed bent aangekomen en dat je het naar je zin hebt.
Geniet ervan dat doen wij van jou verslagen leuk om te lezen.
Het ga je goed grt van ons allemaal. -
15 Oktober 2014 - 19:08
Paoteke:
Hoi Susanne
Geweldig om jouw verslag te lezen.We wachten het wonder af.(benen in je nek) Super dat het zo goed klikt met je collega's. Succes met je werk en we wachten op je volgende verhaal. groetjes dikke xx
-
15 Oktober 2014 - 20:18
Monique:
Hey Suus, fijn te horen dat je goed bent aangekomen en weer geniet van het Indiase leven. Wat lees ik nu? Dacht dat mijn zussie en ik de enige waren binnen de claessnes-clan met "fat on the hips". Marr goed dat ik er niet bij ben dan, arme yogi was waarschijnlijk geschrokken ;-) Zet m op daar en have fun! Kus Monique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
